απόσποντα

κ. από σπόντα

1. (για το μπιλιάρδο) η περίπτωση κατά την οποία μία σφαίρα χτυπά άλλη όχι απευθείας αλλά αφού προσκρούσει προηγουμένως στην πλευρά (σπόντα) του σφαιριστηρίου

2. έμμεσα, πλάγια.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ιταλ. sponda «χείλος, άκρη, όχθη, παραπέτο, στηθαίο»].